Iedereen weet het en iedereen ontkent het: Lancia is kapot. Zelfs het bestuur van de Fiat Chrysler Group is er toch redelijk duidelijk over, maar desondanks buitelen woordvoerders over elkaar heen om het nakende einde van het roemruchte merk te ontkennen of te nuanceren. Liefhebbers starten protestacties op Facebook. Waarom mag Lancia niet gewoon dood?
De berichtgeving over Lancia staat inmiddels vol van tegenstrijdigheden. Wim Oude Weernink analyseert in Autovisie 11/2014 wat Fiat-Chrysler allemaal heeft gezegd (en niet gezegd) over de toekomst van alle merken binnen de groep, en er aan Lancia geen woord vuil werd gemaakt. Dan moet je het zelf maar doen, en insiders hebben hem al toegezegd dat de productie van de Lancia Delta is opgehouden, net als die van de technisch verwante Fiat Bravo; dat laatste is wel door Fiat bevestigd. Voor de Amerikaanse Lancia’s zal het ook niet lang meer duren. Dan hebben we nog een Ypsilon over, die het vooral op de Italiaanse markt heel goed doet maar hier te lande vooral de voorraadpleinen staat te bevolken. Lancia’s Nederlandse vertegenwoordiging roept via de website van hetzelfde blad weer heel andere jaartallen en cijfers. “Het is nog niet besloten wat er met Lancia gaat gebeuren. De plannen zijn nog niet bekend.” Het zal de Al-Sahaf-reflex wel zijn.
Met het aanstaande overlijden van een automerk komen ook de onvermijdelijke reddingspogingen. Op Autointernationaal probeert Toralt Deinum nog iets moois van de penibele situatie te maken. Wat te denken van de onvermijdelijke Facebookpagina, compleet met allerlei renders van nieuwe Lancia’s, en sneren aan het adres van Fiats truiendragende baas Sergio Marchionne, die straks als beul van Lancia de boeken in zal gaan. Het zou tijd worden, denk ik dan. Het grote probleem is juist geweest dat alle voorgaande beleidsmakers de kool en de geit hebben willen sparen. Nu is er tenminste een keus gemaakt, namelijk voor Alfa Romeo. Als dat merk zou worden geschrapt, was het aantal boze Facebookpagina’s niet te overzien geweest.
Tsja.
Het idee van Deinum is dat er nog best plaats is voor een premiummerk dat compacte auto’s maakt, zeker als Alfa Romeo de Mito straks zonder opvolger de laan uit stuurt. Ik denk dat de teloorgang van Rover en Saab al heeft aangetoond dat de markt voor alternatieve luxe merken zo goed als niet bestaat. Het is Duits of anders niets. Voor Rover en Saab spreekt bovendien de veel grotere verontwaardiging toen die merken dreigden te verdwijnen. Rondom Lancia blijft het akelig stil. Waarschijnlijk hebben de echte fans al veel eerder hun conclusies getrokken. Ik proefde de berusting al toen ik in 2006 bij de Lancia-club op bezoek was voor een reportage. Iemand had zijn Lancia Kappa SW bij gebrek aan een opvolger al ingeruild voor, o ironie, een Saab 9-5 Estate.
Automerken zijn toch een beetje publiek bezit, misschien dat we daarom zo in rep en roer zijn als het van ons dreigt te worden afgenomen. Over auto’s zijn we veel sentimenteler dan over wasmachines, net als dat mensen hun dode hond een dure begrafenis gunnen, waar elk ander huisdier na overlijden in de groene kliko of de toiletpot verdwijnt. Maar kijk eens naar wat we de afgelopen tientallen jaren zijn kwijtgeraakt. Rouwt iemand nog om Rover, om Triumph, om Simca, om NSU, om DKW of om Panhard? Inmiddels blijkt dat de Saab-doorstart-met-Chinese-hulp een enorme sof is, want de centen zijn weer eens op. Wat heeft het voor zin om de dood van een merk uit te stellen als we er als consumenten niks aan willen doen om het er weer bovenop te helpen? Als we Lancia willen redden, dan moeten we Lancia’s kopen. Dat doen we niet of te weinig en dus is het afgelopen.
En dan kunnen we eindelijk doen wat zo’n merk al veel langer verdiende: opschonen, ordenen en bewaren wat we willen bewaren voor latere generaties. Van elke Lancia ooit gebouwd is ergens tenminste één exemplaar toch overgebleven, of het nu een held is als een Fulvia Coupé of een Delta Integrale, of een witte raaf als een Beta Trevi Volumex. Dat lijkt me een zinvoller lot voor Lancia dan tot in lengte van dagen een armetierig filiaal van Fiat zijn.
Das war einmal
